Środki stylistyczne

Epitet - przymiotnik określający rzeczownik („szklana równina”, ,,słońce południa")
Porównanie - zestawia się ze sobą dwa zjawiska, z których jedno służy określaniu drugiego za pomocą łączników (,,głupi jak but")
Hiperbola (wyolbrzymienie) - polega na powiększaniu zjawisk („wylałam morze łez”)
Anafora – zespół zdań zaczynających się od tych samych słów 
(„Jak moje oczy topią się – mdleją,
Jak myśli rzucają ze dna,
Jak iskry sypią, jak łzami leją,
Ty wiesz! – lecz tylko Ty jedna”)
 Powtórzenie – dany element powraca wielokrotnie, powtórzenie może dotyczyć poszczególnych głosek i ich układów, wyrazów, zwrotów, wersów, zdań 
( „Kto mówi? – mówi. To kilka chwil.
Świat – mówi – jak lalka znika).
Onomatopeja (dźwiękonaśladownictwo) – naśladowanie za pomocą środków językowych, zjawisk dźwiękowych (głosów i odgłosów), z otaczającej rzeczywistości.
(,,gru", ,,muu")
Metafora (przenośnia) – jest ona zespołem słów, w którym znaczenie jednych zostaje niejako przeniesione na znaczenie pozostałych; znaczenie przenośne jest różne od dosłownego (,,Noszę w sercu twój obraz")
Personifikacja (ożywienie) - Nadanie przedmiotom, zwierzętom ludzkich cech (,,zły komputer")
Ożywienie - nadawanie przedmiotom martwym cech istot żywych (,,słoneczko się uśmiecha")
Wykrzyknienie (inaczej eksklamacja) - wyraz, grupa wyrazów lub zdanie wykrzyknikowe, często urwane, wtrącone bądź będące wyrazem emocjonalnego zaangażowania mówiącego (,,o rety!")
Pytania retoryczne - pytanie zadane nie w celu uzyskania odpowiedzi, lecz w celu skłonienia odbiorcy do przemyśleń na określony temat (,,Kto w końcu tu rządzi: ja czy ty?")
Apostrofa - bezpośredni, patetyczny zwrot do osoby, bóstwa ("Litwo, Ojczyzno moja")

Autorka: Maja